let op, ik ga er even tussenuit
de and’re kant van de aarde zoeken
mijn tassen zijn gepakt, ik ben gereed

het kind uit mijn oude fotoboeken
–altijd met hoedje, gezicht rood bezweet–
keert terug als man, bewust van gevaar

dieren met buidels, duivels en compleet
verlate landschappen, onbewoonbaar
daar zal zon branden op mijn witte huid

ik ga op reis onbelast, onbevreesd
ga naar het land dat mijn thuis is geweest