met mijn armen om je nek
mijn benen om je heupen
dansten we
streelde je mijn haren
je zei dat ze van goud waren
ik voelde je hart
het klopte warm voor mij
jij lag in bed
ik streelde je haren
zilvergrijs
woorden bleven
steken
in jouw keel
jouw ogen
zeiden alles
het rode autootje
dat ik van jou kreeg
verliest zijn kleur
nooit zijn warmte
-
Volg
Volgend
Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
De Klanken van Klaas 
Hoi Klaas,
Ik herken de woorden in dit gedicht en denk dan 29 jaren terug. Erg mooi.
Groetjes, pap en mam
Dankjewel, ik speelde al een tijdje met het idee om een gedicht hierover te schrijven, afgelopen week vond ik de eindelijk de juiste woorden.
Groet,
Klaas