de kou ben ik
vergeten
ik denk alleen:
ik wil door

tweehonderd meter
tot aan de finish
vroeger was dat
voldoende, maar
voldoening
geeft me dat
niet meer

langs zee, over zand
denderend door duinen
weet ik het echt
daar op het strand
geef ik me gewillig
over aan consumptie
van menig kilometer
gehypnotiseerd
door het ritme
van mijn passen
verlangend
mij te verliezen
in mijn tred
mijn lichaamsgewicht
gedragen
enkel door mijn gedachten

nog tweehonderd meter
ik ontwaak uit mijn roes
nog tweehonderd meter
dan mogen mijn benen stoppen

in mijn hoofd
is het net
begonnen